Auteur: maarten@leanleadership.be

Wat is situationeel leiderschap?

De theorie van situationeel leiderschap start van het idee dat een leidinggevende de leiderschapsstijl aanpast afhankelijk van de opdracht, het project, de persoon, kortom: de situatie. Door als leidinggevende anders te reageren op een situatie zal het je lukken om de verschillende teamleden optimaal te coachen. Het gevolg: iedereen zet zijn beste beentje voor om de beste resultaten behalen. Dat wil je toch?

In dit artikel kom je te weten wat leidinggeven is, welke soorten leiderschapsstijlen er zijn en hoe je de juist stijl vindt voor een specifieke situatie. Zo word jij een krak in situationeel leiderschap. Lees dus gauw verder.

Wat is leidinggeven?

Er zijn al heel wat managementboeken vol geschreven over leidinggeven. Maar los van de verschillende nuances die worden gelegd, kan je zeggen dat ‘leidinggeven’ of ‘leiderschap’ vaak wordt omschreven als het beïnvloeden van een medewerker om een team om een bepaald gewenst resultaat te behalen.

Als leidinggevende is het dus je taak om het beleid (de strategische beleidsdoelen) te verzoenen met de belangen van je medewerkers en je eigen visie. Als dit je lukt, zal je jouw team gemotiveerd houden.

Welke soorten leiderschapsstijlen zijn er?

Binnen situationeel leiderschap bestaan er 4 soorten leiderschapsstijlen. Het gaat er namelijk om dat je een stijl toepast afhankelijk van de persoon, de opdracht, dus de situatie.

Gedragswetenschappers Paul Hersey en Ken Blanchard onderscheiden in hun onderzoek grofweg vier leiderschapsstijlen. Deze vier stijlen vormen de basis van situationeel leiderschap, namelijk:

  • Sturend leiderschap
  • Coachend leiderschap
  • Ondersteunend leiderschap
  • Delegerend leiderschap

De 4 verschillende leiderschapsstijlen in detail

Nu vraag je je misschien af wanneer je de ene leiderschapsstijl moet gebruiken en wanneer de andere. Maar om daar een antwoord op te geven, zal je eerst moeten weten wat de verschillende leiderschapsstijlen inhouden.

Sturend leiderschap

Bij sturend leiderschap kan je zeggen dat jij de piloot bent in het vliegtuig en je team de crew of zelfs de passagiers. Als piloot weet jij hoe je van A naar B moet en je geeft daarbij specifieke instructies aan je teamleden. Je controleert daarbij ook regelmatig de resultaten en stuurt onmiddellijk bij wanneer dit nodig is.

Anders gezegd: je stuurt jouw teamleden zonder dat zij daarbij veel inspraak hebben. Zij hebben weinig keuze over hoe een taak afgewerkt moet worden. Jij bepaalt dit. Vanuit een HR-perspectief is dit vooral interessant als de druk hoog ligt en als er bergen werk verzet moeten worden op korte tijd. Het nadeel is dat je medewerkers zich niet als een ‘mens’ behandelt voelen. Dat zal je op andere manieren moeten compenseren.

Coachend leiderschap

Bij coachend leiderschap ben jij nog steeds aan het stuur, maar laat je meer input van je medewerkers toe. Feitelijk teken je een speelkader uit, waarin je duidelijk maakt wat de doelen zijn op korte en middellange termijn. Je teamleden kunnen dan suggesties doen van hoe zij denken dat een kwalitatieve output (binnen hun job) gewaarborgd wordt. Hierdoor voelen je teamleden zich gehoord en zal de motivatie stijgen.

Heb je het gevoel dat één van je medewerkers minder gemotiveerd is, probeer dan te achterhalen waarom dat zo is. In een 1-to-1 kan je peilen naar wat die persoon belangrijk vindt en wat er momenteel binnen de werkomgeving ontbreekt. Bekijk hoe jij dit als leidinggevende kunt oplossen of verbeteren. Zo creëer je vertrouwen en op langere termijn motivatie bij die medewerker. Dat is de weg naar succes.

Ondersteunend leiderschap

Bij ondersteunend leiderschap ga je ervan uit dat een medewerker weet wat er nodig is om een bepaald resultaat te behalen. Jij zorgt ervoor dat je regelmatig ‘incheckt’ bij de medewerker en vraagt of alles voorhanden is om de gewenste output te behalen. Wanneer dit niet zo is neem je actie. Dit kan gaan van het voorzien van beter materiaal en/of software, maar kan ook scholing zijn. Op deze manier geef je veel verantwoordelijkheid aan je medewerker, maar jij blijft als leidinggevende wel eindverantwoordelijk.

Delegerend leiderschap

Wanneer je gemotiveerde teamleden hebben die zelfstandig kunnen werken, dan kan je beginnen met delegeren. Op die manier voelen je medewerkers zich gewaardeerd omdat jij hen toevertrouwd met belangrijke taken en hen niet voortdurend vanuit je arendsnest controleert. Het creëert vertrouwen en geeft jou de nodige tijd om andere medewerkers te coachen, de bedrijfsvisie te verscherpen en partnerschappen te onderhouden. Opgelet: je blijft natuurlijk de eindverantwoordelijkheid dragen over de gedelegeerde taak.

Hoe leiderschapsstijlen combineren?

Het idee van situationeel leiderschap, dat Hersey en Blanchard ontwikkeld hebben, bestaat eruit dat er geen enkele leiderschapsstijl boven de andere gaat. De idee is juist dat afhankelijk van het moment en de betrokken personen de juiste leiderschapsstijl door de leidinggevende toegepast wordt.

Hoe vind je een passende leiderschapsstijl?

Om je het makkelijker te maken kan de vier leiderschapsstijlen in een kwadrant plaatsen. De horizontale as duidt aan of iemand veel of weinig sturing nodig heeft. De verticale as duidt aan of iemand veel of weinig ondersteuning nodig heeft. Dit ziet er dan zo uit:

Welke leiderschapsstijl pas je toe? Gebruik hiervoor het model van situationeel leiderschap van Hersey & Blanchard.
De 4 leiderschapsstijlen binnen situationeel leiderschap.

Door voor elke situatie opnieuw de inschatting te maken of de medewerker(s) veel sturing of weinig sturing nodig hebben, en of ze veel of weinig ondersteuning nodig hebben, kan je ontdekken welke leiderschapsstijl je het beste kunt toepassen.

Zo kom je niet te autoritair over voor medewerkers die weten wat ze moeten doen en juist vertrouwen van je wensen te krijgen. Omgedraaid laat je onzekere medewerkers niet aan hun lot over en zorg je ervoor dat ze de nodige tools en richting krijgen, zodat ze zich niet stuurloos voelen.

Dat is de essentie van situationeel leiderschap. Veel succes!

17 voordelen van standaard werk in 2022

Een standaardwerkinstructie of standaard werk is een levend document dat actueel de beste werkmethode beschrijft. Daarbij streeft men naar het vastleggen van de meest veilige, kwalitatieve, productieve en kostenbewuste methode. In dit artikel lees je wat standaardwerk is en kom je te weten wat de 17 voordelen van standaardwerk zijn.

Beluister hier ook de podcast van Lean Leadership over de voordelen van standaard werk.

Toepassingen van standaardwerk uit het dagelijkse leven

De standaardwerkinstructie of een gestandaardiseerd proces vind je voortdurend terug in het dagelijkse leven.

Enkele voorbeelden uit het dagelijkse leven:

  • het gele boekje voor het stap voor stap bouwen van een wagentje met lego;
  • het instructieboekje voor het in elkaar zetten van de populaire Ikea-kast Billy;
  • grootmoeders recept voor het maken van een appelcake;

Enkele voorbeelden uit het bedrijfsleven:

  • de instructie van hoe je je handen moet wassen;
  • de instructiesheet voor het bedienen van een machine;
  • een standaard weekplanning;

Standaardwerk heeft veel voordelen

Standaardwerk maakt het leven makkelijker. Er zijn veel voordelen mee verbonden. We sommen eerst de 17 voordelen op, zo heb je een handig overzicht. Nadien lichten we elk voordeel van standaardisatie bondig toe.

De 17 voordelen van standaardwerk:

  1. Verduidelijken en verhelderen
  2. Kwaliteit garanderen
  3. Zelfstandigheid vergroten
  4. Voorspelbare resultaten
  5. Kost- en prijsinschattingen makkelijk maken
  6. Vlot onboarden
  7. Klantentevredenheid verhogen
  8. Motiveren en ownership verhogen
  9. Tijd voor managers en leiders om op strategische objectieven te focussen
  10. Kennis wordt procesafhankelijk en is niet langer persoonsafhankelijk
  11. Opschalen wordt makkelijk
  12. Focus op het proces, niet op de persoon
  13. Continue verbetering versnellen
  14. Probleemoplossing stroomlijnen
  15. Stress op de werkvloer reduceren
  16. Reduceren van procesvariatie door verhoogde proceskennis
  17. Flexibiliteit en creativiteit verhogen

Voordeel 1: verduidelijken en verhelderen

Een standaardwerkinstructie verduidelijkt en verheldert. Dat komt omdat taken ondubbelzinnig beschreven worden. Dit zorgt ervoor dat je (medewerker) niet moet improviseren. Ook hoef je geen bijkomend opzoekwerk te doen. Alles is in één oogopslag duidelijk voor de persoon die de standaardwerkinstructie uitvoert.

Voordeel 2: kwaliteit garanderen

Het doel van standaardisatie is dat er een minimum aan kwaliteit gegarandeerd wordt. De werkinstructie toont immers de beste manier om iets uit te voeren. De persoon die de standaardwerkinstructie volgt weet dus dat dit de enige juiste manier is om goed te werken. De instructie zorgt er ook voor dat er geen kritieke stappen in het werkproces vergeten worden. Zo wordt de kans op defecten of fouten fel verminderd.

Voordeel 3: zelfstandigheid vergroten

De persoon die de standaardwerkinstructie uitvoert, kan meteen aan de slag. Zijn zelfstandigheid wordt vergroot, omdat het onmiddellijk duidelijk is welke handelingen er moeten gebeuren. Een rondvraag bij collega’s is daardoor overbodig. Alle informatie die de medewerker nodig heeft, ligt binnen handbereik. En dit op en een zo bondige en helder mogelijke manier. De medewerker moet geen lange documenten doorspitten.

Voordeel 4: voorspelbare resultaten

Standaardisatie zorgt voor voorspelbare resultaten. Dat is logisch, want als je alles op steeds dezelfde manier uitvoert, weet je welk resultaat je kan verwachten.

Bijkomend kan je door de standaardwerkinstructie makkelijker bijhouden welk materiaal je exact nodig hebt om een proces goed uit te voeren. Dit zorgt ervoor dat je resources en materiaal goed kunt managen en tijdig aanschaft.

Tot slot wordt een gestandaardiseerd proces meetbaar, waardoor je in een vervolgstap het proces voortdurend kunt verbeteren (Kaizen).

Voordeel 5: kost- en prijsinschatting makkelijk maken

Doordat standaardisatie voor voorspelbaarheid zorgt, wordt het makkelijk om kost- en prijsinschattingen te maken. Fouten en verspillingen worden door de standaardwerkinstructie immers tot een absoluut minimum herleid. Hierdoor is het veel makkelijker om te berekenen wat een proces kost. Ook kan je makkelijker een prijsinschatting maken van je dienst of product, omdat je vertrekt vanuit een voorspelbare standaard.

Voordeel 6: vlot onboarden

Trek je een nieuwe medewerker aan, dan zorgt standaardwerk voor een vlotte onboarding van het nieuwe talent. De nieuwe medewerker kan immers met de standaardwerkinstructie(s) zelfstandig aan de slag en hoeft niet te improviseren om het werk uit te voeren. Met andere woorden biedt standaardwerk een kader om (nieuwe) medewerkers in het team snel op te leiden.

Voordeel 7: klantentevredenheid verhogen

Standaardisatie verhoogt ook de klanttevredenheid, want de klant weet vanaf het begin dat elke taak op de best mogelijke manier uitgevoerd wordt. Hierdoor geniet je klant van een consistente ervaring tijdens de samenwerking. Dat werkt prettig.

Voordeel 8: motiveren en ownership verhogen

Door de standaardisering van processen weten je medewerkers precies wat ze moeten doen om een proces van A tot Z te beheersen. Hierdoor ontstaat er een groot verantwoordelijkheidsgevoel bij je medewerkers. Deze verantwoordelijkheidszin zorgt op zijn beurt weer voor een verhoging van de betrokkenheid van je medewerkers. Standaardisering is dus niet alleen een winst voor het management, maar ook je medewerkers snakken ernaar. Een echte win-win dus.

Voordeel 9: tijd voor managers en leiders om op strategische objectieven te focussen

Veel managers hebben het gevoel dat ze van brandje naar brandje lopen om het te blussen in plaats van dat ze bezig zijn met de strategische objectieven van de organisatie. Standaardisatie zorgt ervoor dat er minder fouten worden gemaakt, waardoor er ook minder brandjes zijn om te blussen. Door de standaardwerkinstructie kan de manager zich dus gaan focussen op de lange termijnstrategie van de organisatie.

Voordeel 10: kennis wordt procesafhankelijk en is niet langer persoonsafhankelijk

Omdat iedereen die de standaardwerkinstructie ontvangt het proces kan uitvoeren, wordt kennis verbonden met het proces. Dat is een groot voordeel, want veel organisaties stellen vast dat ze kennis verliezen wanneer een medewerker ontslag neemt en vervolgens veel tijd moeten investeren in een nieuwe medewerker die vervolgens alles weer mag uitzoeken. Door kennis te verbinden met het proces, zijn de taken steeds overdraagbaar en wordt het kennisverlies tot een minimum herleid.

Voordeel 11: opschalen wordt makkelijker

Dit voordeel spreekt voor zich. Als een standaardwerkinstructie voor één persoon werkt, kan die makkelijk ook opgeschaald worden naar 100 personen. Waardoor je meer kunt produceren in dezelfde tijd.

Daarbovenop komt het voordeel dat een goed beschreven proces makkelijker te automatiseren is op termijn.

Voordeel 12: focus op het proces, niet op de persoon

Als er toch iets misloopt bij een gestandaardiseerde procedure luidt de vraag ‘wat liep er fout?’ Dat is heel anders bij een proces dat niet gestandaardiseerd is. Dan luidt de vraag ‘wie ging er in de fout?’

We stellen dus vast dat door het gebruik van standaardwerk de focus verlegd wordt van de persoon naar het proces. Als het toch eens misloopt kunnen we vervolgens kijken hoe we dit in de toekomst kunnen vermijden en hoe de standaardwerkinstructie hieraan aangepast moet worden. Dit proces past perfect binnen het Kaizen-gedachtegoed van continu verbeteren.

Voordeel 13: een continue verbetering versnellen

Een standaardproces kan je makkelijk optimaliseren. Zowel de manager als de uitvoerder kunnen steeds onderzoeken:

  • of het proces sneller uitgevoerd kan worden;
  • hoe de kwaliteit van het product of de dienst verhoogd kan worden;
  • op welke manier het proces veiliger wordt;
  • hoe de kosten van het proces verlaagd kunnen worden;

Deze onderzoeken kan je makkelijker uitvoeren op standaardprocessen, omdat die meetbaar zijn. Ook de implementatie van verbeteringen verloopt makkelijker, omdat het vanaf het begin duidelijk is wat er verbeterd wordt. Tot slot kan je vanaf het begin meten of de verbeteringen en optimalisaties het vooropgestelde doel behalen.

Voordeel 14: probleemoplossing stroomlijnen

Standaardwerk zorgt ervoor dat je makkelijker kunt ontdekken waar het fout liep. Dat komt omdat je als het ware een ‘checklist’ hebt van te volgen stappen die je kan afvinken om te kijken vanaf wanneer een proces ontspoord is. De voorspelbaarheid van het werkproces is hierin dus een grote troef, omdat je weet wat het eindresultaat moet zijn. Is er toch een afwijking, dan merk je dit snel op.

Voordeel 15: stress op de werkvloer reduceren

Steeds meer bedrijven kampen met uitvallende werknemers door overspannenheid of burn-out. Langdurige stress ligt is vaak één van de vele oorzaken. Een standaardwerkinstructie zorgt ervoor dat de stress gereduceerd wordt, want medewerkers willen hun job goed doen. Niemand houdt zich graag bezig met het corrigeren van fouten of het zich excuseren voor defecten. Net dat verhoogt de stress.

Standaardwerk zorgt er dus voor dat veel werknemers het werk dus als succesvol ervaren. Door duidelijke afspraken binnen het gestandaardiseerd werkproces worden stressvolle discussies tussen werknemers en/of managers vermeden. Ook dit verlaagt de stress.

Voordeel 16: reduceren van procesvariatie door verhoogde proceskennis

De standaardwerkinstructie legt uit hoe een proces van A tot Z moet worden uitgevoerd. Hierdoor worden variaties tot een minimum herleid. Dat is goed, want het zorgt ervoor dat er minder defecten ontstaan. En als er toch iets misloopt, kan je makkelijker achterhalen waar dat gebeurde. Door de procesvariatie te reduceren leer je ook steeds beter het eigenlijke proces begrijpen. Zo neemt de kennis over het proces systematisch toe.

Voordeel 17: flexibiliteit en creativiteit verhogen

Door je processen te standaardiseren verhoog je de flexibiltiet en creativiteit van je medewerkers. Standaardwerk maakt het immers mogelijk om op elk moment kritisch naar de huidige werkwijze te kijken. Standaardwerk is immers geen eindpunt, maar slechts een actuele toestand. Met andere woorden: de standaardwerkinstructie kan steeds aangepast worden, wanneer er een nieuwe, innovatieve manier van werken bedacht is.

Bijkomend zorgt een standaardwerkproces dus voor efficiëntiewinsten. Zowel in tijd als middelen. Hierdoor geef je de ruimte aan je teams om creatief te zijn waar dat nodig is. Denk dan aan:

  • het innoveren van processen;
  • het optimaliseren van processen;
  • de marketing van je product of dienst;

Standaardwerk implementeren is goed voor je organisatie

Standaardwerk implementeren, biedt je organisatie alleen maar voordelen. Je krijgt immers een kader waarin op een goede manier aan kennismanagement gedaan wordt, want de taken zijn makkelijk overdraagbaar. Ook zorgen de standaardprocessen ervoor dat er duidelijke afspraken zijn. Iedereen weet hoe iets uitgevoerd wordt.

Loopt er toch iets mis? Dan wordt er niet op de man of vrouw gespeeld, maar kijkt men naar waar het is misgelopen in het proces. Vervolgens kan je als manager met je team aan de slag om te bekijken hoe de fout in de toekomst voorkomen wordt.

Standaardisatie is dus allesbehalve saai. Een goede standaardwerkinstructie beschrijft een proces van het begin tot het einde op een eenvoudige manier. Maar dit wil niet zeggen dat er geen ruimte is voor optimalisaties en innovaties. Wel integendeel, net door de standaardisatie van het werkproces heb je een voorspelbare uitkomst die voldoet aan alle minimumnormen.

Maar niets houd je tegen om het nog beter te doen. Deze standaardwerkinstructie is de basis waarop je kan optimaliseren en innoveren en tot een nieuwe actuele standaard kunt komen. The sky is the limit!

Maarten en Caroline spreken in de podcast over:

  • typische voorbeelden van standaardwerk;
  • hoe Caroline met Lego speelde in haar kindertijd;
  • de definitie van standaard werk of van een standaard werk instructie;
  • waarom een standaard werk een levend document is;
  • dat de beste werkmethode de meest veilige, de meest kwalitatieve en de efficiëntste;
  • dat standaard werk een soort foto is van de huidige werkwijze;
  • de verschillende voordelen van standaard werk;
  • hoe standaard werk leidt tot voorspelbare resultaten, betere kwaliteit, een makkelijkere opschaling;
  • de schrik die sommige bedrijven hebben om standaard werk echt toe te passen;
  • dat standaard werk zorgt voor autonomie en de betrokkenheid verhoogt;
  • persoons- en procesafhankelijkheid;
  • het makkelijker onboarden van nieuwe medewerkers;
  • dat standaard werk voor warmte zorgt in een organisatie;
  • hoe het de basis is van continu verbeteren;
  • de tijd die je kan besparen door het gebruik van standaard werk.

Referenties:

  • de link naar de podcast met Bert Teeuwen, waar standaard werk ook aan bod komt, vind je hier;
  • de link naar het Lean leadership lab, waar je meer podcasts kan vinden, vind je hier;

Beluister de podcast via YouTube:

Podcast Lean Leadership – De voordelen van standaard werk

Dominic Rossi, over ‘Feedback Geven en Krijgen’

Beluister hier de podcast “De Werkvloer” met Dominic Rossi, schrijver van het boek “Feedback Geven en Krijgen” en zaakvoerder van het bedrijf Corodo.

Podcast De Werkvloer – Dominic Rossi

Over Dominic…

Dominic Rossi is coach in hart en nieren. Hij is gestart als basketbalcoach. Op dit moment begeleidt hij via zijn onderneming (Corodo) individuele sporters, maar ook ondernemers en bedrijven.

Een team kan pas succesvol zijn als de individuele leden het beste van zichzelf geven en zo elkaar positief uitdagen. Dominic gelooft heel erg in individuele coaching om mensen vooral mentaal sterker te maken. Topperformers stellen zich kwetsbaar op, en vragen voortdurend feedback. Daar ligt hun grote kracht.

Coachen uit het hart betekent dat je er samen voor gaat. De coachee moet de volledige ondersteuning voelen van zijn coach.

Dominic Rossi, schrijver van ‘Feedback Geven en Krijgen’
Feedback Geven en Krijgen

Dominic schreef het boek Feedback Geven en Krijgen. Het boek bundelt de inzichten van vele jaren werken met topatleten en vertaalt ze naar bruikbare tips die onmiddellijk toepasbaar zijn in de praktijk. Het toont hoe je je eigen perspectief loslaat en je helemaal inleeft in het perspectief van het teamlid. Aan de hand van de vele oefeningen leer je coachen vanuit het hart. In dit boek vind je geen theoretische modellen, maar echte verhalen van echte mensen.

Over het boek “Feedback Geven en Krijgen”…

Coachen is het individueel (of in team) begeleiden van teamleden. Het beter maken van individuen. Het versterken van het team.

Een vruchtbare coachingcontext

De comfortzone is een omgeving waarin jij en je teamleden je goed voelen. Waar jullie ook alles kennen. En waar nauwelijks nog uitdagingen zijn. Een vruchtbare coachingscontext zal ervoor zorgen dat je een teamlid makkelijker kan coachen. Het teamlid zal makkelijker de rand van de comfortzone opzoeken. En deze willen doorbreken. Buiten de comfortzone (= de leerzone), ligt immers onbekend terrein. Het ideale terrein voor progressie, leren en groeien.

Je kan op de volgende manieren die vruchtbare coachingscontext bereiken:

  • Om goed te kunnen coachen is het belangrijk dat teamleden zich veilig voelen bij elkaar. Die veilige omgeving heet ook wel psychologische veiligheid. In zo’n omgeving durf je risico’s te nemen en je kwetsbaar op te stellen.
  • Onderling vertrouwen binnen de ploeg of het team is onontbeerlijk. Je kan dit vertrouwen verbeteren door teamleden zicht te geven op elkaars persoonlijk leven (en niet louter hun professionele leven). Door elkaar beter te leren kennen, zal je ook in staat zijn om complexe problemen op te lossen.
  • De samenstelling van het team beïnvloedt de mate en de manier waarop je die veiligheid kan bouwen en bewaken. Kies daarom profielen die complementair zijn. Die elkaar versterken.
  • Luister naar je teamleden, zodat je hen beter leert begrijpen en aanvoelen. Luisteren is het hebben van oprechte interesse. In wie hij of zij is, in wat hij of zij doet. Of waar hij of zij van droomt.

Jij en je teamleden kunnen werken aan persoonlijke groei door je te focussen. Door je aandacht bewust te richten naar die dingen waarop je zelf invloed hebt.

Het ideale teamlid staat open voor feedback. Hij wil bijleren doordat hij zelf voortdurend vraagt naar feedback. Hij heeft honger naar advies. Je zal zien dat positieve feedback geven veel doelmatiger is dan het voortdurend wijzen op tekortkomingen.

De fundamenten van coachen vanuit het hart

Coachen is meer dan het louter geven van positieve en constructieve feedback.

Zelfreflectie en zelfbewustzijn

Zelfreflectie en zelfbewustzijn zijn de fundamenten om écht te coachen:

  • Nadenken over je identiteit wordt ook wel zelfreflectie genoemd. Wie wil je zijn? Wat zijn daarbij de waarden die je wil nastreven?
  • Zelfreflectie is op zoek gaan naar flow. Flow is het signaal dat jij in de kern van je talenten zit. Dat je iets doet wat je goed kan en waar je fier op bent. Flow ervaar je als je die dingen doet die helemaal overeenkomen met wie je bent.
  • Een sterk zelfbewustzijn betekent dat je weet wat je identiteit is. Wat je waarden zijn. Wie je bent als mens, en ook wie je niet bent. Waar jou kracht ligt.
  • Sturende waarden bepalen welk gedrag jij waardevol vindt. Die waarden inspireren hetgeen je doet, wat je zegt en waarvoor je staat. Je integriteit is dan weer de mate waarin je trouw bent en blijft aan die waarden.

Hefbomen

Om een teamlid goed te coachen moet je zijn of haar hefbomen leren kennen:

  • Door proactief te denken ben je in staat de juiste taken te kiezen. Taken die uiteindelijk resulteren in de gewenste doelstellingen. Je kan je aandacht focussen op die taken waar je zelf invloed op hebt. Zo word je heel bewust zelf verantwoordelijk voor de gevolgen.
  • Je zelfvertrouwen versterk je door trouw te zijn aan kleine en grote afspraken met jezelf. Zoals: stiptheid, aandacht voor voeding, respectvol zijn in de omvang, … . Je krijgt rust en vertrouwen als je vaste rituelen en routines inbouwt.
  • Je bakent grenzen af voor jezelf en je team, zodat je niet opgebrand geraakt.

Om iemand te kunnen coachen moet je echt onder zijn of haar huid durven duiken. Wat drijft de coachee? Wie is hij eigenlijk? Wat zijn zijn drijfveren en zijn angsten? Zonder die kennis, is actief coachen heel erg moeilijk.

Coachen in actie

Hoe ziet coachen in de praktijk er nu eigenlijk uit? De volgende basisregels helpen je als coach om je team of je teamleden progressie te laten maken:

  • Als je iemand wil helpen om te groeien, is het belangrijk om zijn gedrag te bevestigen. Het geven van complimentjes is niet genoeg. Met een ondersteunende, bevestigende, authentieke boodschap lukt het je beter om de gewenste verandering te bereiken.
  • Wil je dat je team succesvol is, dan zal je elk teamlid moeten betrekken om zich gezien en gewaardeerd te voelen. Het is je taak als coach om iedereen vanuit zijn sterktes en waarden te betrekken bij het hoger doel van de organisatie. Als de teamleden duidelijk zicht hebben op hun individueel aandeel om de ruimere missie of doelstellingen te bereiken, dan voelen de teamleden zich sneller persoonlijk betrokken.
  • Je zal een vertrouwensband met je teamleden en team moeten opbouwen. Vertrouwen is een vorm van liefhebben. Liefhebben is een vorm van doorgedreven interesse.
  • Falen hoort bij de job. In een veilige omgeving mag iedereen fouten maken. Je stimuleert je team om over hun fouten te spreken en uit hun fouten te leren.
  • Als goede coach doe je ook aan zelfzorg, zodat je zelf ook gesteund en gegidst wordt. Zodat jezelf niet opgebrand geraakt, af en toe een spiegel voorgeschoteld krijgt en terug met je eigen voetjes op de grond gezet wordt.

In de podcast vertelt Dominic over:

  • zijn job als individuele sportcoach;
  • hoe hij als jonge gast in het basketten is gerold en hoe hij zich hij hierin kon ontplooien;
  • hoe hij op school hard moest werken om iets te bereiken;
  • dat hij op jonge leeftijd al assistent werd bij de banketploeg van Bree in eerste nationale;
  • waarom hij uiteindelijk toch koos om individueel te gaan coachen;
  • waar hij als trainer in gelooft, of waarvoor hij staat;
  • Ann Wauters als topperformer;
  • dat je op zoek moet gaan naar je eigen identiteit;
  • de waarden die voor hem belangrijk zijn: liefde, intensiteit en ;
  • dat iedereen coach-baar kan zijn, ook al vraagt dat soms tijd;
  • hoe een coaching er praktisch uitziet;
  • dat feedback geven niet zo makkelijk is;
  • coachen uit het hart;
  • positieve feedback niet hetzelfde is als complimentjes geven;
  • de juiste coachings-context;
  • het focussen op die dingen waar je zelf invloed op hebt;
  • hoe wederzijds respect de wereld kan redden;
  • zijn job als coach en hoe hij daar zelf door bijleert;
  • zijn eigen ambities;
  • de routines om zelf effectief te zijn.

Referenties:

  • de website van Corodo, het bedrijf van Dominic, vind je hier;
  • het boek ‘Emotionele Intelligentie’ van Daniel Goleman, vind je hier;
  • het boek ‘Feedback Geven en Krijgen’ vind je hier.

Beluister de podcast via YouTube:

De rotte appel van het team

Beluister hier de podcast van Lean Leadership over de rotte appel van het team.

Over de rotte appel van het team

De rotte appel van het team is een teamlid wiens negatief gedrag een grotere of kleinere stempel drukt op de rest van de groep. Er is maar één zo’n rotte appel nodig om het hele bedrijf te verwittigen.

Rotte appels zijn medewerkers die niet meer meewerken, chronisch ontevreden zijn, emotioneel labiel zijn of anderen pesten. Het zijn een soort virussen: ze vernietigen de teamdynamiek en zorgen er uiteindelijk voor dat de hele organisatie lamgelegd wordt. 

Uit een onderzoek onder ongeveer 50 productieteams bleek dat teams met één persoon die altijd dwarsligt of zich onverantwoordelijk opstelt, vaker conflicten melden, minder goed onderling communiceren en minder goed samenwerken. Als gevolg daarvan presteert het hele team slecht.

In een eerste scenario zeggen de teamleden wat hen dwars zit en vragen ze de persoon zijn gedrag te veranderen. Doet hij of zij dat niet, dan volgt alsnog afwijzing. Draait de persoon bij, dan wordt voorkomen dat hij een rotte wordt en is het team gered. Voor deze uitkomst is wel vereist dat de teamleden een bepaalde mate van macht hebben; zo niet, dan raken ze eerder gefrustreerd en stellen ze zich vaker verdedigend op. Bijvoorbeeld door de rotte appel te negeren, zich terug te trekken, kwaad te worden, depressief te worden of bang te worden. Ten gevolge daarvan daalt het vertrouwen in het team en trekken de leden zich letterlijk en figuurlijk terug. 

Negatief gedrag heeft een sterkere invloed dan positief gedrag; een rotte appel kan het team dus verpesten, maar één of twee positief ingestelde teamleden kunnen het moeilijk redden. Negatief gedrag krijgt nu eenmaal meer aandacht dan positief gedrag.

Maar opgelet, er is een wereld van verschil tussen rotte appels en werknemers die gewoon ‘anders’ zijn en op die manier de status quo ondermijnen. De tweede groep wordt misschien niet altijd even gewaardeerd door de rest maar ligt vaak wel aan de basis van innovatie en vooruitgang.

Een rotte appel is soms een kanarie in de koolmijn. Goed luisteren en de situatie begrijpen kan een opportuniteit zijn om te verbeteren.

Maarten en Caroline

Maarten en Caroline spreken in de podcast over:

  • een kleine inkijk in de interne keuken van Lean Leadership;
  • hoe de term “de rotte appel” een erg negatief beeld oproept;
  • machteloosheid als leider;
  • hoe je een rotte appel herkent;
  • hoe een appel rot wordt;
  • dat een rotte appel niet per definitie extravert is, maar ook introvert kan zijn;
  • hoe organisaties het aan zichzelf verplicht zijn om naar de rotte appel te luisteren en het probleem aan te pakken;
  • dat een gebrek aan wederzijds vertrouwen leidt tot moeilijke gesprekken;
  • hoe je het gesprek met een rotte appel het best aanpakt;
  • waarom écht luisteren heel belangrijk is;
  • dat een rotte appel een kanarie in de mijn kan zijn;
  • wat belangrijke punten zijn om richting een exit te werken;
  • waarom discretie key is, maar niet altijd even makkelijk is.

Referenties:

  • een artikel over hoe je gedrag kan beïnvloeden vind je hier;
  • de link naar het Lean leadership lab, waar je meer podcasts kan vinden, vind je hier;

Beluister de podcast via YouTube:

Podcast Lean Leadership – De rotte appel van het team

Rob Cuijvers, ondernemer en oprichter van Creatic

Beluister hier de podcast “De Werkvloer” met Rob Cuijvers, ondernemer en oprichter van Creatic en Videowise.

Podcast De Werkvloer – Rob Cuijvers

Over Rob…

Rob Cuijvers is een ondernemer pur sang.

Dertien jaar geleden richtte hij Creatic op, waarmee hij KMO’s ontzorgt door de uitwerking van hun digitale en online marketingstrategie in handen te nemen. Twee jaar geleden startte hij ook Videowise. Videowise helpt Vlaamse KMO’s om meer klanten te bereiken via professionele video-oplossingen.

Als het groeit, dan kraakt het. Dat is niet erg. Zonder kraak, geen vooruitgang. Maar we moeten wel aandachtig zijn om daar – waar het kraakt – bij te sturen, te veranderen en te verbeteren.

Rob Cuijvers, ondernemer en oprichter van Creatic.

Rob is op zoek naar groei, op professioneel én persoonlijk vlak.

Groeien staat voor hem centraal in alles wat hij doet. Als elf-jarige verkocht hij al handtassen op de markt van Pelt. In zijn puberjaren speelde hij wekelijks DJ sets. Hij begon als stagiair boekhouder in een lokale zaak, maar hij legde zich al snel toe op de verkoop. Tussendoor leerde hij zichzelf de job van webmaster via filmpjes op YouTube. Hij werkte een website uit voor de lokale zaak en leerde zo de impact en het potentieel van digitale marketing kennen. Zijn werk viel op en hij kwam in contact met klanten die hem inschakelden voor allerlei digitale marketing opdrachten. Rob richtte Creatic op, een onderneming die ondertussen groeide tot een team van 14 medewerkers.

Met het team bepaalden we de bedrijfswaarden. Dit vertaalden we in geboden en attitudes. We creëerden duidelijke kaders, waarbinnen medewerkers vrijheid krijgen zodat ze op professioneel en persoonlijk vlak kunnen groeien.

Rob Cuijvers, ondernemer en oprichter van Creatic

Rob is een people-manager.

Hij gelooft dat als je je medewerkers wil betrekken, je hen voldoende vrijheid moet geven. Om dit mogelijk te maken bepaalde hij samen met zijn team de waarden waarvoor Creatic wil staan. Deze waarden vertaalden ze in geboden en attitudes. Kaders, in feite, waarbinnen medewerkers vrijheid krijgen zodat ze op professioneel, maar ook op persoonlijk vlak kunnen groeien.

In de podcast vertelt Rob over:

  • wat Creatic en Videowise juist doen;
  • dat hij helemaal geen IT of marketing achtergrond heeft;
  • hoe hij op 11-jarige leeftijd al sjakossen verkocht op de markt en op 14-jarige leeftijd DJ-sets speelde;
  • hoe hij van stagiair boekhouder over verkoper naar webmaster evolueerde;
  • dat hij zichzelf de job van webmaster via YouTube aanleerde;
  • hoe hij vrij snel van werknemer naar zelfstandige evolueerde;
  • waarom hij moest en ook wilde groeien;
  • het nut van een aantrekkelijk kantoor voor je bedrijf of onderneming;
  • hoe hij zijn eerste aanwerving deed en ondertussen uitgroeide naar een team van een 14-tal medewerkers;
  • dat verantwoordelijkheden verschuiven naar het team voor hem in het begin niet makkelijk was;
  • openheid, authenticiteit en positiviteit als belangrijkste waarden van Creatic;
  • hoe hij die waarden heel concreet toepast in zijn bedrijf;
  • hoe de wekelijkse check-in en check-out momenten helpen om feedback te stimuleren;
  • waarom hij niet gelooft in een autoritaire manier van leiding geven;
  • hoe waarden helpen om zijn teamleden te laten groeien;
  • dat hij een veilige omgeving creëert, zodat alles gezegd kan worden;
  • hoeveel tijd hij dagelijks steekt in zijn team, ook al is hij operationeel ook nog veel tijd bezig;
  • de rol die hij voor zichzelf ziet in zijn bedrijf;
  • zijn lange termijn ambitie;
  • waarom Rob zichzelf enerzijds succesvol vindt, maar anderzijds ook weer niet;
  • hoe hij zich ontspant en zich scherp houdt;
  • waarom ‘iemand succes wensen’ geen zin heeft.

Referenties:

  • de website van Creatic het bedrijf van Rob, vind je hier;
  • de website van Videowise, vind je hier;
  • een gelijkaardige podcast met Joost Callens, schrijver van ‘De kwetsbare leider’ vind je hier.

Beluister de podcast via YouTube:

Het evaluatiegesprek

Beluister hier de podcast van Lean Leadership over het evaluatiegesprek.

Over het evaluatiegesprek

Een evaluatiegesprek of een performance review is een formeel assessment waarbij een leidinggevende het werk van een medewerker evalueert. De volgende elementen komen hierin terug:

  • sterktes en zwakte identificeren;
  • feedback geven en krijgen;
  • doelstellingen zetten voor de toekomst.

In het evaluatiegesprek of beoordelingsgesprek bespreek je de prestaties van je medewerker.  Je maakt de balans op, zodat de medewerker heldere feedback krijgt. Hij of zij kan dan aan de slag met eventuele aanpassingen. 

Voer je deze gesprekken enkel uit wanneer er zich problemen voordoen in het functioneren van de medewerker? Of doe je dit op regelmatige basis?

Als goede leider toon je tijdens zulke gesprekken empathie, maar ook daadkracht. Duidelijkheid staat voor op!

Tijdens een evaluatiegesprek maak je samen met je medewerker een eindbalans van de afgelopen periode. Tijdens dit gesprek bespreek je de actiepunten. Die stelde je vast tijdens informele gesprekken. Evaluatiegesprekken zijn voor beide partijen vaak erg spannend. Een goede voorbereiding zorgt er dan ook voor dat het gesprek vlot verloopt. We geven je alvast enkele tips en handvaten om van je evaluatiegesprekken een succes te maken.

Maarten en Caroline spreken in de podcast over:

  • waarom Maarten en Caroline de laatste week heel wat mailtjes kregen;
  • de koppeling van de evaluatie en het loon, waardoor het gesprek verzwaard wordt;
  • het verplichte nummertje op het einde van het jaar;
  • de inhoud van het ideale evaluatiegesprek, zodat je zeker in je opzet slaagt;
  • hoe je een band met je medewerkers kan opbouwen;
  • het spanningsveld tussen formele en informele momenten;
  • hoe een hoshin kanri helpt, zodat je duidelijke doelen stelt;
  • dat tijd, eerlijkheid en empathie heel belangrijk zijn;
  • hoe ervaring helpt om het vak van leidinggeven te leren;
  • dat het goed is om als leider een standpunt in te nemen.

Referenties:

  • een artikel over hoshin kanri vind je hier.

Beluister de podcast via YouTube:

Podcast Lean Leadership – Het evaluatiegesprek

Het Ishikawa-diagram: oorzaak- en effectanalyse

Het Ishikawa-diagram (ook wel bekend onder de namen ‘6M-diagram’ of ‘visgraatdiagram’) is een lean tool die ervoor zorgt dat je de oorzaken van een probleem vindt. In dit artikel kom je te weten waarvoor het gebruikt wordt en hoe je het zelf kunt inzetten in je organisatie. Zo kom je snel te weten wat de oorzaken zijn van een ongewenst effect en kan je deze wegwerken.

Wat is het Ishikawa-diagram?

Kaoru Ishikawa (1915-1989) was een Japanse hoogleraar, adviseur en belangrijke drijvende kracht achter innovatieve ontwikkelingen op het gebied van kwaliteitsmanagement. Ishikawa is vooral bekend door het ontwikkelen van het visgraatdiagram dat later ook zijn naam kreeg: het Ishikawa-diagram.

Je kan visgraatdiagrammen opstellen tijdens een vergadering of vergadering om de oorzaken van een ongewenst effect of probleem vast te stellen. Je formuleert acties om de onderliggende oorzaken van een probleem aan te pakken. Het team bepaalt ook welke personen acties moeten uitvoeren.

Hoe maak je zelf een Ishikawa-diagram?

Van zodra je een probleem of ongewenst effect in je organisatie hebt vastgesteld, kan je dit met je team onderzoeken. Dat doe je door 5 concrete stappen te zetten:

  1. Je formuleert het probleem of ongewenste effect zo concreet mogelijk en trekt hier een kader rond. Dit is de kop van de vis.
  2. Vervolgens wordt een horizontale pijl over de pagina getrokken met een pijl die naar de kop wijst. Dit is de ruggengraat van de vis.
  3. Nu ga je per oorzaakcategorie de mogelijke oorzaken van het onderliggende probleem opsommen. Deze noteer je wederom in aftakkingen. Indien nodig herhaal je dit proces opnieuw voor enkele grotere oorzaken.
  4. Vervolgens analyseer je met heel het team de oorzaken. Omcirkel wat volgens jullie de hoofdoorzaken zijn en formuleer vervolgens acties om deze aan te pakken. Vergeet ook niet om iemand aan te duiden die de acties uitvoert en of opvolgt.

Schematisch ziet dat er zo uit:

Hoe kies je de juiste oorzaakscategorieën?

Dat hangt een beetje af van je sector. Zo merk je dat overheden vaak gebruik maken van de categorieën ‘beleid’, ‘procedures’, ‘mensen’ en ‘technologie’. Bij logistieke bedrijven zie je vaak de categorieën ‘proces’, ‘besturing’, ‘organisatie’ en ‘informatie. In veel bedrijven die gebruik maken van het Ishikawa-diagram zien we deze 6 M’s terugkomen:

  • Mens: wordt het probleem door iedereen erkend? Begrijpt iedereen het probleem? Verloopt de communicatie goed? Is iedereen voldoende opgeleid? Enzovoort.
  • Machines: worden de juiste machines gebruikt? Zorgen deze machines voor een nieuw probleem? Zijn de machines veilig? Enzovoort.
  • Metingen: wat willen we meten? Wat zijn de criteria? Hoe betrouwbaar zijn de metingen? Enzovoort.
  • Materialen:welke materialen hebben we nodig? Is er voldoende voorraad? Is de kwaliteit goed? Enzovoort.
  • Milieu: wat is de invloed van het probleem op de omgeving?
  • Methode: hoe verloop het werkproces? Waar zitten er vertragingen? Waarom?

Kortom, welke oorzaakscategorieën je gebruikt, hangt een beetje af van je organisatie, maar ook van het probleem. Belangrijker dan je vast te pinnen op een vast format is om probleem per probleem alle mogelijke oorzaakscategorieën te benoemen.

4 redenen om het Ishikawa-diagram te gebruiken

  1. Met het Ishikawa-diagram maak je eenvoudig een oorzakenanalyse.
  2. Het visgraatdiagram identificeert veel mogelijke oorzaken voor een effect of probleem.
  3. Het Ishikawa-diagram kan worden gebruikt om een brainstormsessie te structureren.
  4. Het visgraatdiagram sorteert ideeën rechtstreeks in bruikbare categorieën.

Kortom, het Ishikawa-diagram helpt je om de onderliggende oorzaken van een probleem efficiënt te achterhalen. Vaak is er niet één boosdoener, maar zijn er verschillende oorzaken die het ongewenste effect realiseren. Samen met je team heb je met het Ishikawa-diagram een tool in handen om deze oorzaken bloot te leggen en aan te pakken.

Veel succes!

De Eisenhower-matrix

De Eisenhower-matrix is een handige tool om je taken te organiseren en prioriteiten te stellen. Met behulp van de matrix categoriseer je je taken op basis van hun urgentie en belangrijkheid. Hierdoor kan je makkelijker bepalen welke taken snel moeten worden uitgevoerd en welke taken uitgesteld kunnen worden. Het helpt je om gericht en efficiënt te werken, zodat je je doelen sneller kan bereiken.

Moet Ik Dit Nu Doen?

Een zinnetje dat je helpt om steeds je prioriteiten in vraag te stellen.

Maarten en Caroline spreken in de podcast over:

  • wie Dwight Eisenhower was;
  • waar de Eisenhower matrix bij helpt;
  • waarom een drukke dag niet altijd gelijk staat met impact hebben;
  • hoe het model er uit ziet én hoe het kan helpen bij het stellen van prioriteiten;
  • wat een belangrijke taak is;
  • wat een dringende taak is;
  • het stresskwadrant, waar je liefst niet in wilt vertoeven;
  • het kwaliteitskwadrant, waar je pro-actief kan zijn;
  • het kwadrant van de misleiding;
  • het vluchtkwadrant;
  • assertiviteit en FOMO;
  • het zinnetje “Moet Ik Dit Nu Doen?”;
  • hoe je dit model kan toepassen in de praktijk.

Referenties:

  • je kan de podcast-reeks hier gratis beluisteren via iTunes;
  • je kan de podcast-reeks hier gratis beluisteren via Google;
  • je kan de podcast-reeks hier gratis beluisteren via Spotify;
  • je kan de podcast gratis hier bekijken via YouTube.

De Eisenhower-matrix samengevat…

De Eisenhower-matrix werkt door taken te categoriseren in 4 vakken op basis van hun urgentie en belangrijkheid:

  1. Taken die zowel urgent als belangrijk zijn, dienen direct uitgevoerd te worden.
  2. Taken die belangrijk zijn maar niet urgent, moeten gepland worden voor de toekomst.
  3. Taken die urgent zijn maar niet belangrijk, kunnen uitbesteed worden of vermeden worden.
  4. Taken die zowel niet urgent als niet belangrijk zijn, kunnen worden vermeden of verwijderd.

Door je taken in deze categorieën te plaatsen, kun je gericht en efficiënt werken, zodat je belangrijke taken prioriteit geeft en overbodige taken vermijdt.

De Eisenhower-matrix uitgelegd…

In dit artikel komt het volgende aan bod:

  • wat is de Eisenhower-matrix?
  • hoe gebruik je de Eisenhower-matrix op de werkvloer?
  • wat is het stress-kwadrant?
  • wat is het kwaliteits-kwadrant?
  • wat is het kwadrant van de misleiding?
  • wat is het vluchtkwadrant?
  • een 5-stappenplan om de Eisenhower-matrix zelf te gebruiken
  • de opname van een webinar (60 minuten)
  • een korte e-learning (10 minuten)
  • 4 voordelen van de Eisenhower-matrix
  • 4 nadelen van de Eisenhower-matrix

Wat is de Eisenhower-matrix?

De voormalige Amerikaanse president Dwight D. Eisenhower zocht tijdens zijn presidentschap naar een methode om de enorme hoeveelheid van taken te ordenen. Hij kwam tot de conclusie dat ‘dringende zaken zelden belangrijk zijn en belangrijke zaken zijn zelden dringend.’

Onder ‘belangrijk’ begrijpt Eisenhower taken die gedaan moeten worden. Met ‘dringend’ of urgent bedoelt Eisenhower taken die ‘nu’ of op ‘zeer korte termijn’ uitgevoerd moeten worden. Zo komt hij tot het schema met vier kwadranten:

  1. Je doet zo snel mogelijk wat belangrijk EN dringend is.
  2. Je plant in wat belangrijk, maar NIET dringend is.
  3. Je delegeert wat (voor jou) NIET belangrijk, maar WEL dringend is.
  4. Je stoot af wat voor NIEMAND belangrijk, noch dringend is.

De matrix van Eisenhower ziet er als volgt uit:

Dit werd later door managementwetenschappers zoals Stephen Covey de Eisenhowermatrix of het Eisenhowerschema genoemd. Tot op vandaag wordt dit schema als een belangrijke tool beschouwd om prioriteiten te stellen.

Dringende zaken zijn zelden belangrijk en belangrijke zaken zijn zelden dringend.

Dwight D. Eisenhower

Hoe gebruik je de Eisenhower-matrix op de werkvloer?

Hoe kan je deze Eisenhowermatrix op de werkvloer gebruiken? Eenvoudig: door jezelf deze vragen te stellen:

  • Moet deze taak nu gebeuren of kan dit nog even wachten?
  • Moet ik deze taak uitvoeren?

Ook dat kan je in een handig schema weergeven:

In wat volgt, kom je meer te weten over elk kwadrant.

Het stresskwadrant: nu doen (belangrijk en dringend)

Dit gaat om belangrijke taken die jij moet uitvoeren en de deadline ervan is wel heel nabij. Niet voor niets wordt dit kwadrant ook wel het stresskwadrant genoemd. Het werk dat hier terechtkomt, moet zo snel mogelijk gedaan worden. Stel je het uit dan heeft dit niet alleen gevolgen voor jou, maar voor de hele organisatie.

Aan wat voor taken denken we dan?

  • Een deadline die wel heel dichtbij is gekomen.
  • Een noodgeval op de werkvloer.
  • Een conflict tussen twee medewerkers dat je moet oplossen.
  • Maar ook: een taak die je te lang hebt uitgesteld.

Kortom, het gaat om taken die je dringend moet uitvoeren, want anders wachten er grote problemen. Dat brengt de nodige stress met zich mee.

Net daarom raden managementwetenschappers aan om zoveel mogelijk uit dit kwadrant te blijven. Dit doe je door werkzaamheden tijdig in te plannen (kwadrant 2) of te delegeren (kwadrant 3) en tijd te investeren in wat een hoger doel draagt.

Het stress-kwadrant wordt ook wel het ‘brandjes-blus’-kwadrant genoemd.

Het kwaliteitskwadrant: later doen (belangrijk, maar niet dringend)

We noemen dit het kwaliteitskwadrant omdat we hier tijd geven aan de taken die op langere termijn zeer belangrijk zijn. Door deze tijdig in te plannen en uit te voeren, vermijd je dat je ad hoc moet werken. Een ad-hoc-ratie zorgt er immers voor dat je enkel maar in het stresskwadrant blijft hangen, want je doet de ene na andere taak.

Om in het kwaliteitskwadrant te geraken maak je een goede planning naar prioriteit. Je maakt die planning niet alleen, maar je volgt die planning ook. Daarnaast is er ook ruimte voor andere taken zoals:

  • Het bijhouden van administratie.
  • Je bijscholen.
  • Tijd om documenten te archiveren of op te ruimen.
  • Tijd om andere taken in te plannen.
  • Monitoren van werkzaamheden.

Door een goede planning kan je zoveel als mogelijk in het kwaliteitskwadrant blijven. Hierdoor dien je voortdurend het hoger doel. Voor je organisatie, maar ook voor jezelf.

Het kwadrant van misleiding: delegeren (niet belangrijk, maar dringend)

Zeker als manager moet je je voortdurend de vraag stellen of iemand anders die taak kan of wil doen. Als manager of leidinggevende komt er zoveel op je af. Je kan niet alles alleen doen. Daarom zal je moeten delegeren.

Belangrijk: delegeren betekent niet dat je een taak afschuift. Maar op die manier stel je iemand in staat om zich in een taak te ontwikkelen. Daar bovenop creëer jij tijd voor taken die belangrijk zijn.

De taken die in dit kwadrant komen, zijn taken die wel urgent zijn en moeten gebeuren, maar die (voor jou) niet belangrijk zijn. We hebben ‘voor jou’ in de vorige zin bewust tussen haakjes geplaatst, want vaak zijn ze wel belangrijk voor een anderen. Denk aan:

  • Telefoontjes of mailtjes met dringende verzoeken.
  • Een zoveelste meetingverzoek.

Je zegt vaak toe op dit soort taken, omdat je dit als belangrijk ervaart. Dat komt omdat het druk op jou legt. Hierdoor voelt het dringend aan. Het moet – nu – gebeuren. Maar is het belangrijk voor jou? Vaak niet. Daarom noemen we dit kwadrant ook wel het kwadrant van misleiding.

Zeker als je een leidinggevende bent, kan je dit soort taken delegeren aan een medewerker uit je team. Die persoon laat je natuurlijk niet aan zijn of haar lot over. Maar je plant een kort rapportagemoment in wanneer dit zinvol is.

Stel je dus bij elk verzoek kritisch de vraag of dit belangrijk is voor jou. En zo niet, wie in je team deze taak eventueel op zich kan nemen.

Het vluchtkwadrant: afstoten (niet belangrijk en niet urgent)

Het laatste kwadrant is het vluchtkwadrant. Dit is het vakje waar je beter nooit vertoeft. Waarom niet? De taken zijn niet belangrijk en ook niet dringend. Eigenlijk gaat het hier om tijdverspilling.

Het gaat hier om taken die je niet vooruithelpen, maar die vaak wel energie slurpen. En veel. Je voelt je vaak leeg. Op.

Voor de duidelijkheid het gaat hier niet om nuttige ontspanningsbezigheden zoals het uitoefenen van hobby’s en sport. Het kijken van een film die je erg graag wilt zien, kan dus zeer zinvol zijn. Maar het gaat wel om dit soort tijdsverspilling:

  • Uurtjes tv-zappen
  • Scrollen op sociale media
  • Junkmail controleren
  • In gesprek blijven met een praatgrage collega

Uit onderzoek blijkt dat als je vaak in het stresskwadrant vertoeft je ook veel tijd spendeert aan het vluchtkwadrant. Blijf je dus altijd de vraag stellen of iets ergens toe doet. Is het antwoord nee, dan stoot je het beter af, want anders voel je je vroeg of laat totaal zinloos.

Een korte e-learning over de Eisenhower-matrix

Een 5-stappenplan om de Eisenhower-matrix zelf te gebruiken

We sluiten dit artikel af met een kort 5-stappenplan waarin we je stap voor stap uitleggen hoe je het Eisenhowerschema zelf in de praktijk brengt. De 5 stappen zijn:

  1. Verzamel al je taken
  2. Plot minimaal 1x per week al je taken in de 4 kwadranten
  3. Begin met de taken in het stresskwadrant, want die moeten nu gebeuren.
  4. Ga verder met de taken in het delegeerkwadrant, want die deadlines naderen ook.
  5. Spendeer de rest van je tijd in het kwaliteitskwadrant en werk aan jezelf.

Stap 1: Verzamel al je taken

Probeer minimaal eenmaal per week een lijst te maken van al je taken. Zo heb je een overzicht op wat er allemaal zou moeten gebeuren en voor jou belangrijk is. Heb je alle taken verzameld? Dan kan je door naar stap 2.

Stap 2: Plot minimaal eenmaal per week al je taken in de 4 kwadranten

Het gaat hier uiteraard om de 4 kwadranten uit de Eisenhowermatrix:

  • nu doen (en zelf doen),
  • delegeren (dringend, maar iemand anders laten doen),
  • later doen (plannen + uitvoeren) en
  • nooit doen (tijdverspilling, want niet belangrijk en niet dringend).

Voor je naar stap 3 gaat moet je wel twee dingen doen:

  1. De taken die in het laatste kwadrant schrap je van je lijst, want die zijn overbodig.
  2. Breng de relevante personen op de hoogte van de taak die je naar hen delegeert en geef hun ook een realistische deadline.

Stap 3: Werk de taken in het stresskwadrant af

Voer de taken in dit kwadrant in volgorde van urgentie uit.

Als alle taken voltooid zijn, kan je naar stap 4.

Stap 4: Ga verder met het delegeerkwadrant

Volg je medewerkers op. Zijn er problemen? Loopt alles volgens plan. Ontvang je tijdig de gewenste resultaten?

Als alle taken voltooid zijn, kan je naar stap 5.

Stap 5: Spendeer zoveel mogelijk tijd in het kwaliteitskwadrant

Hier kan je zinvolle taken opnemen. Denk aan het voorbereiden van een belangrijke meeting of presentatie. Maar ook aan tijd die je voor jezelf houdt om jezelf te ontwikkelen of zinvolle tijd te besteden met vrienden en familie.

Plan ook tijdig je volgende taken in.

Tip: check elke avond of je op schema zit. Ja: prima zo! Nee? Stuur je planning dan bij.

Een webinar over het stellen van prioriteiten

Referenties bij het webinar:

  • De presentatie van het webinar vind je hier.
  • Het boek ‘Getting Things Done’ van David Allen vind je hier.
  • Meer uitleg over de ‘Pomodoro-techniek’ vind je hier.
  • De website van Trello en ClickUp vind je hier en hier.

4 voordelen

  • Overzichtelijkheid: De Eisenhower-matrix biedt een helder en overzichtelijk raamwerk om taken en verantwoordelijkheden te categoriseren en te prioritiseren.
  • Focus op prioriteiten: Door taken te categoriseren als urgent en belangrijk, helpt de matrix om prioriteiten te stellen en gericht te werken aan de meest belangrijke taken.
  • Bevordering van efficiëntie: De matrix helpt om tijd en energie effectiever in te zetten, door prioriteit te geven aan de meest urgente en belangrijke taken.
  • Flexibiliteit: De matrix is flexibel en kan worden aangepast aan persoonlijke wensen en behoeften, waardoor het een geschikt hulpmiddel is voor verschillende situaties en werkomgevingen.

4 nadelen

  • Beperkte complexiteit: De Eisenhower-matrix is een simpel hulpmiddel en houdt niet altijd rekening met de complexiteit van sommige taken en situaties.
  • Subjectiviteit: De toepassing van de matrix is subjectief en afhankelijk van persoonlijke waarden en prioriteiten, wat kan leiden tot inconsistenties en verkeerde beoordelingen.
  • Negeren van verantwoordelijkheden: De nadruk op urgentie en belangrijkheid kan ertoe leiden dat andere taken of verantwoordelijkheden worden genegeerd, wat op termijn tot problemen kan leiden.
  • Teveel vertrouwen: Sommigen beschouwen de Eisenhower-matrix als de enige oplossing voor tijdbeheer en prioriteitenstelling, wat een oversimplificatie is en tot problemen kan leiden.

Joost Callens, schrijver van “De kwetsbare leider”

Beluister hier de podcast “De Werkvloer” met Joost Callens, schrijver van het boek “De Kwetsbare Leider” en CEO van de Camino-group.

Podcast De Werkvloer – Joost Callens, schrijver van “De kwetsbare leider”

Over Joost…

Joost Callens is een ondernemer. Hij volgde in 2003 zijn vader op als CEO van Durabrik. Hij vormde het bedrijf om tot een heuse groep, de Caminogroup, van maar liefst 12 bedrijven. De Caminogroup biedt innovatieve woonoplossingen aan, waarbij duurzaamheid centraal staat.

Elke organisatie heeft zijn eigen DNA. Je moet als bedrijf op zoek durven gaan naar dat DNA. Dat is een tocht van heel vele jaren.

Joost Callens, CEO van de Caminogroup
Het boek De Kwetsbare Leider.

Joost schreef het boek De Kwetsbare Leider. Dit boek biedt aan leidinggevenden de inspiratie om meer in de spiegel te kijken en zo een betere bedrijfscultuur op te bouwen. Het boek toont welke veranderingen je kan introduceren, maar ook hoe je die plannen concreet aanpakt. En hoe je je bedrijf transformeert naar een waardengedreven organisatie. Het boek is het relaas van een diep persoonlijke en voortdurende zoektocht naar een authentiek leiderschap. De podcast gaat verder in op dit boek.

Joost schreef later ook een tweede boek, De Zoekende Leider, waarin hij zijn wandeltocht naar Santiago de Compostellabeschrijft. 89 dagen stappen, 2600 kilometer. Het nodigt je uit om op zoek te gaan naar de kern van jezelf, waar je passie, je missie, je beroep en je roeping samenvallen. Een persoonlijke getuigenis van een vader, partner, vriend en bedrijfsleider op zoek naar waar het echt om draait in het leven

Om je eigen verhaal te kunnen schrijven, je eigen levenspad neer te zetten, is het belangrijk om vrij te zijn en je te kunnen onthechten.

Joost Callens, schrijver van ‘De Kwetsbare Leider’

In de podcast vertelt Joost over:

  • hoe zijn dag als CEO er uit ziet;
  • de stempel die hij drukt op het strategisch beleid van zijn bedrijf;
  • hoe ondernemersbloed ervan jongs af aan bij Joost inzat;
  • zijn poolreis ’the last degree’, die hij samen met Dixie Dansercoer en een groep vrienden maakte;
  • wat hij voor zichzelf leerde op die reis;
  • wat hij met de term ‘kwetsbare leider’ bedoelt;
  • waarom hij een zoektocht naar zichzelf onderneemt;
  • vrijheid, onafhankelijkheid en onthechting;
  • de vertaling van deze principes naar de werkvloer in zijn bedrijven;
  • wat voor hem een echte waarden gedreven organisatie is;
  • hoe het DNA van de Caminogroup er uitziet;
  • hoe hij het transformatieproces binnen zijn bedrijf aangepakt heeft;
  • de resultaten waarin deze transformatie uitmondde;
  • de balans tussen daadkracht en zorgzaamheid;
  • dat ook bottom-up ideeën ervoor zorgen dat de waarden gedreven organisatie blijft leven;
  • waarom hij het als ondernemer belangrijk vindt om met zijn organisatie aan de samenleving bij te dragen;
  • hoe hij met zijn bedrijven wil bijdragen aan duurzaamheid en dienstbaarheid;
  • het volgen van het nieuws en de rol van de media;
  • het boek ‘De Zoekende Leider’;
  • zijn eigen ambities en dankbaarheid.

Referenties:

  • de website van de Caminogroep vind je hier;
  • het boek ‘De Kwetsbare Leider’ vind je hier;
  • het boek ‘De Zoekende Leider’ vind je hier;
  • de website van de Toontjeshuizen vind je hier.

Feedback geven

Feedback geven betekent letterlijk “terugkoppelen”. Het is een term afkomstig uit de cybernetica. Feedback is doorheen de tijd ook ingeburgerd geraakt in het bedrijfsleven.

Laten we verder met de deur in huis vallen : feedback is hot.

Bijna wekelijks krijgen we van onze klanten vragen over feedback. En eerlijk, dit is niet omdat we het met zijn allen zo leuk vinden om feedback te geven of te ontvangen. Maar wel omdat we voelen dat we het nodig hebben. In onze privé-levens. Om te weten wat onze huisgenoten denken en voelen, wat zij verwachten en omgekeerd. En nog meer in onze professionele levens. Onze organisaties zouden stuurloos zijn indien klanten, partners en medewerkers nooit feedback zouden geven. Of ontvangen.

Feedback geven… wat is dat dan?

De term feedback komt eigenlijk uit de cybernetica, de leer van besturings- en regelingsprocessen en betekent letterlijk “terugkoppeling”. Zo beschikt bv. een koelinstallatie over een thermostaat. Deze geeft terugkoppeling over de temperatuur waardoor het koelingssysteem zich aanpast. Beide onderdelen zijn in constante interactie en reageren gepast op elkaar.

Wanneer iemand op het idee is gekomen om dit concept ook toe te passen op de interactie tussen mensen is niet helemaal duidelijk. Echter, iedereen voelt wel aan dat dit niet zo eenduidig is. Tussen mensen gebeuren zelden lineaire processen van input en output. Gevoelens, gedachten, interpretaties en denkkaders vertroebelen constant dit aan de basis zo heldere systeem.

En toch is “feedback”‘ doorheen de tijd ingeburgerd geraakt in het bedrijfsleven. Meer nog, we kunnen ons geen organisatie zonder één of andere vorm van feedback meer voorstellen.

Een beetje geschiedenis over feedback geven

In de jaren 60 van de vorige eeuw deed Kurt Lewin, een Amerikaanse psycholoog als eerste onderzoek naar de impact van feedback in groepsdynamica. Hij legde de onbewuste processen bloot die zich afspelen tussen mensen. Het spel van hoe elke waarneming en de daarbij horende terugkoppeling een nieuw waarnemingsniveau creëert. En dit telkens en telkens opnieuw. Boeiend, absoluut! Maar ook moeilijk, complex en vaak verwarrend voor zowel de gever als de ontvanger. Daar kunnen we allemaal van meespreken.

Onbewust feedback geven?

Heel wat feedback gebeurt dus inderdaad onbewust en stuurt zo ons gedrag. Je komt ’s ochtends buiten en het voelt kouder dan verwacht. Waarschijnlijk denk je even na of je een extra trui moet meenemen. Of het is middag en ineens voel je je maag rommelen. Tijd om te eten dus… Inderdaad, ook je lichaam geeft je feedback. En maar goed ook, want deze is levensnoodzakelijk!

En dan is er nog die andere feedback. Die waar het al wat moeilijker wordt. Je weet wel, die ongeïnteresseerde blik of dat geïrriteerde gebaar dat je onmiddellijk tot zwijgen brengt. Of net omgekeerd. Die glimlach die verschijnt op het gezicht van je collega als hij het artikel leest waar je net zo hard aan gewerkt hebt. En je krijgt meteen zin om nog meer en beter te doen. Allemaal onbewuste terugkoppelingen die bij ons een reactie uitlokken. En noodzakelijk zijn om onze weg te vinden in ons werk en in ons leven. Om ons beste werk te leveren.

Dus ja, feedback is er altijd en overal. Of we het gevraagd hebben of niet. Hoe doen we het dan op de best mogelijke manier?

Bewuste feedback

Onbewust of bewust, feedback heeft impact. Echter, indien je feedback echt nuttig en zinvol wil maken, moet je je bewust zijn van de boodschap die je wil brengen. Dit betekent dat je moet kunnen antwoorden op vragen als :

  • Welke boodschap wil ik nu brengen?
  • Welk doel wil ik bereiken?
  • Wat heb ik dan nodig?
  • Wat heeft de ontvanger nodig?
  • Hoe is de context?
  • Met welke factoren moet ik rekening houden?

Je maakt het onbewuste concreet, je brengt het onder woorden. Nu wordt het bewuste feedback. Feedback die berust op gerichte communicatie waarbij we zowel woorden als gebaren, mimiek en stem inzetten om onze boodschap over te brengen.

Wat maakt feedback geven dan zo moeilijk?

En toch, zelfs al heb je goed nagedacht over je boodschap, toch merk je dat het niet altijd overkomt zoals je gewenst had. Dat je niet krijgt, wat je verwacht had.

Het “vierzijdige communicatiemodel” van Friedemann Schulz von Thun geeft hierin meer inzicht. Dit model laat 4 aspecten zien van de intermenselijke communicatie die deel uitmaken van elke boodschap. Onderstaand voorbeeld maakt het meteen heel herkenbaar:

Je zit tijdens de lunchpauze in de keuken. Je collega komt binnen, loopt naar de koffiemachine en zegt : “Oei, de koffie is op.” De boodschap lijkt simpel en éénduidig, en toch kan het zijn dat de ontvanger andere aspecten waarneemt.

  • inhoudelijke aspect :
    • zender: waarover informeer ik?
    • ontvanger kan horen : “er is geen koffie meer”
  • expressieve aspect of ook “zelfopenbaring”
    • zender: wat zeg ik over mezelf?
    • ontvanger kan horen : “ik heb koffie nodig” (is hij/zij moe? slaapt hij/zij slecht? heeft hij/zij stress? ;….)
  • relationele aspect
    • zender: welke is onze relatie?
    • ontvanger kan horen : “wat denkt die wel? hij/zij plaatst zich boven mij en doet alsof ik verantwoordelijk ben voor de koffie…”
  • appellerende aspect
    • zender: wat wil ik gedaan krijgen?
    • ontvanger kan horen: “ik moet koffie maken”
Vierzijdige communicatiemodel_Illustratie teamchange.nl

Als zender kan jij dus proberen om je boodschap zo bewust en helder mogelijk te brengen. Echter, welke betekenis de ontvanger aan je boodschap zal geven, weet je niet. Kortom, je boodschap krijgt maar betekenis bij de ontvanger. Je moet dus wachten op het antwoord om te weten wat je in de oren van de ander gezegd hebt….

De oplossing ligt dan in feedback. Wederzijdse terugkoppeling over “wat heb ik gezegd?” en “wat heb ik begrepen?”. Op die manier ontstaat er opheldering en uiteindelijk, hopelijk begrip en respect voor elkaar en elkaars visie op wat er zich op dat moment voordoet.

Interpretatie vs werkelijkheid

Friederik Nietzsche zei het al: “Er bestaan geen feiten. Alleen interpretaties.

Iedereen, met enige levenservaring dan toch, kan dit bevestigen. Elk van ons ziet de realiteit door een heel persoonlijk gekleurde bril. Gekleurd door onze persoonlijkheid maar ook door onze opvoeding, onze achtergrond, onze relaties, …. kortom door alles wat we hebben meegemaakt in ons leven. Dit betekent dus dat geen 2 mensen, hoe dicht ze ook bij elkaar staan, de realiteit volledig op dezelfde manier beleven.

De tekening hieronder illustreert dit perfect. We kijken allemaal naar hetzelfde en toch zien we iets anders…

In die zin is feedback een belangrijk instrument. Feedback is een uitnodiging om het perspectief van de ander beter te begrijpen. Om vanuit dialoog dichter bij elkaars realiteit te komen en zo tot betere, meer gedragen oplossingen te komen.

Dit is niet gemakkelijk voor ons! Heel vaak hebben we ons doorheen de tijd gehecht aan onze versie van de werkelijkheid. Vanuit ons perspectief is dit de enige, de juiste manier van denken en of handelen. Hierover in dialoog gaan, in vraag stellen wat je altijd dacht dat juist en waar was, is dus een heel grote stap. Soms zelfs onmogelijk! Kijk maar even naar alle meningsverschillen, ruzies, discussies tot zelfs gewapende conflicten en oorlogen dichtbij en ver weg.

Gelukkig hoeft het op het werk of bij ons thuis niet zo ver te komen.

Want jij begrijpt nu dat zomaar eventjes “je gedacht” zeggen alles behalve feedback is. En jij weet nu dat feedback gebaseerd is op de bereidheid om eerlijk te zijn over jouw standpunt maar ook op de bereidheid om de ander te horen en te zien.

Even samenvatten : de 3 basisprincipes van “goede” feedback

Al het bovenstaande kunnen we samenvatten in 3 basisregels die telkens en telkens opnieuw terugkomen.

Indien je wil dat feedback zinvol en waardevol is, moet je telkens opnieuw nadenken over de volgende 3 vragen :

  1. Heb ik respect voor mijn gesprekspartner?
  2. Kan ik accepteren dat hij of zij een andere visie heeft op de werkelijkheid dan ik?
  3. Ben ik bereid om hierover in dialoog te gaan?

Waarschijnlijk ben je nu instemmend aan het knikken. Want ja, dit klopt. Zo wil toch iedereen het. Echter, het lukt ons niet altijd. Wat loopt er dan al eens fout?

Hoe onze eigen emoties goede feedback in de weg staan

Je weet hoe het gaat: één van je medewerkers maakt een “stomme” fout met best wel grote gevolgen. En nu mag jij het gaan uitleggen bij de klant, jij mag het gaan oplossen… Herkenbaar?

Beeld je even in welke gedachten er dan door je hoofd gaan: “Hoe is’t mogelijk dat zij dat niet gezien heeft? Waar zat ze weer met haar gedachten? Kan zij dan nooit eens opletten en nadenken?” Of nog verder: “Kan ik dan niemand vertrouwen? Wat gaan de gevolgen hiervan zijn? Hoe kon ik zo stom zijn om te denken dat……”. Laten we eerlijk zijn, je gedachten zijn alles behalve vriendelijk of respectvol op dat moment. Al helemaal niet voor de ander, en misschien ook wel niet voor jezelf. Lijkt het dan zo’n goed idee om onmiddellijk feedback te geven?

En zelfs je lichaam geeft signalen. Je stem gaat de hoogte in, je kan niet blijven zitten, je voelt je hartslag sneller gaan, je voelt de spanning in je nek, je hebt zin om in actie te komen…of net het omgekeerde. Je voelt je een beetje verlamd, verslagen en hebt geen idee waar te beginnen.

En ondertussen zijn er allerlei emoties die de kop opsteken : boosheid, woede, onzekerheid, angst, frustratie, …..

Kortom, je eigen fight/flight/freeze-modus heeft je volledig overgenomen en vertroebelt je visie op de werkelijkheid. Geen ideale plek om een goed gesprek te starten.

Welke zijn dan je alternatieven?

  • aanvaard dat je niet onmiddellijk feedback moet geven;
  • neem afstand, letterlijk en figuurlijk;
  • neem tijd, slaap er een nachtje over;
  • laat die explosieve cocktail van emoties tot rust komen;
  • onderzoek wat er zich bij jou afspeelt, wat je denkt en voelt, wat je wil bereiken;
  • wees vriendelijk en mild voor jezelf, uiteindelijk ben je ook maar een mens;
  • beslis dan welke actie je gaat ondernemen.

De volgende 3 vragen kunnen je helpen doorheen dit proces.

Vraag 1 : Ben ik kwaad? Zo ja, slaap er dan nog een nachtje over. Observeer je gedachten en gevoelens. Soms verbergt boosheid ook nog andere emoties. Zo neen, ga verder naar vraag 2.

Vraag 2: Wil ik de ander helpen vooruitgaan of wil ik straffen? Indien je de ander wil helpen, ga verder naar vraag 3. Indien je voelt dat je wil straffen, denk dan na waarom je dat wil? Wat speelt er misschien nog? En wat zou dan een gepaste reactie kunnen zijn? Feedback mag nooit bestraffend zijn.

Vraag 3: Is het belangrijk genoeg om nog verder aandacht aan te besteden? Zo ja, bereid je feedbackgesprek voor. Zo neen, denk nog eens goed na over wat je wil doen.

Kortom, zelfkennis en -inzicht zijn belangrijke troeven om met feedback aan de slag te gaan. Het ontwikkelen van een gezonde dosis assertiviteit zijn cruciaal om feedback zinvol en waardevol te maken voor alle betrokkenen.

Maak kennis met Lean Leadership

Download het e-book!